Przedszkole Samorządowe nr 1 im. M. Konopnickiej W Mławie

Przedszkole Samorządowe nr 1 od września 2006 roku funkcjonuje w nowym pięknym budynku.  Mieszczą się w nim 4 duże sale dla dzieci wraz z łazienkami i zapleczami, pokoje administracyjne, sala konferencyjna ,stołówka dla dzieci ze szkoły i przedszkola, kuchnia wraz z zapleczem. Przedszkole jest nowoczesną placówką, świetnie wyposażoną, w której pracuje przyjazna dzieciom i doskonale wykwalifikowana kadra pedagogiczna. Otrzymało imię Marii Konopnickiej.
 
„ HYMN PRZEDSZKOLA"
1
Starszaki, średniaki i maluchy wszystkie,
Lubią słuchać bajek Marii Konopnickiej,
O różnych przygodach mówią te bajeczki,
więc chętnie siadamy w kąciku książeczki
   Ref.
   Książeczki, bajeczki kolorowe są,
   Na półkach, regałach czytane być chcą,
   Koszałek-Opałek już zaprasza nas,
   więc pójdziemy razem na jagody w las.

2
Więc w kąciku książki siądźmy w koło dziś,
Razem z nami siądą lalka no i miś,
Dziś będzie bajeczka dla mnie i-dla ciebie
Co słonko widziało wędrując po niebie.
-Ref.
3
Kiedy jest mi smutno zawsze rozweselą,
O różnych przygodach mówią nam,
Tu poznamy wszyscy Janka Wędrowniczka,
No i tego Stefka, co się myszki bał.
Ref.
4
Za te właśnie wiersze i bajeczki wszystkie,
Chcemy podziękować Marii Konopnickiej,
To ona uczyła starszych i dzieciaki,
Żyć z przyrodą w zgodzie, być dobrym Polakiem.

Patron przedszkola - Maria Konopnicka

"Nie przychodzę uczyć dzieci,
ani też ich bawić,
przychodzę śpiewać z nimi..."

(Maria Konopnicka)

Maria z Wasiłowskich Konopnicka - urodziła się 23 V 1842 r. w Suwałkach. Dzieciństwo spędziła w Kaliszu, ucząc się początkowo w domu. Następnie, w latach 1855-1856 uczyła się na pensji sióstr sakramentek w Warszawie. W wieku lat dwudziestu, w roku 1862, poślubiła ziemianina Jana Jarosława Konopnickiego i wraz z mężem zamieszkała w majątku Bronów pod Łęczycą. W czasie powstania styczniowego Konopniccy, w obawie przed aresztowaniem, wyjechali do Drezna, gdzie Maria Konopnicka podjęła intensywną pracę samokształceniową. Wtedy też zaczęła pisać. Wrócili do kraju w roku 1865, po ogłoszeniu amnestii, jednak zmuszeni byli sprzedać zadłużony Bronów i wziąć w dzierżawę niewielki folwarczek Gusin. Małżeństwo Konopnickich nie należało do udanych, rozpadło się ostatecznie w roku 1877, kiedy to Maria wyjechała wraz z sześciorgiem dzieci do Warszawy. Mieszkała tu do roku 1890, zawsze w bardzo złych warunkach. Pracowała jako nauczycielka, publikowała, od roku 1878 brała udział w konspiracyjnych i jawnych akcjach społecznych (Czytelnia dla Kobiet, Koło Oświaty Ludowej, opieka nad więźniami politycznymi i kryminalnymi). W roku 1882 wyjechała do Austrii i Włoch, zaś w 1884 - do Czech. Od roku 1890, zmuszona przez władze carskie (oraz przez konieczność leczenia jednej z córek) przebywała w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Francji i we Włoszech, utrzymując jednak stały kontakt z krajem. Jej sytuacja materialno-bytowa poprawiła się dopiero w roku 1903, kiedy to, w rok po obchodach 25-lecia swej pracy pisarskiej, Konopnicka otrzymała jako dar narodowy dworek w Żarnowcu pod Krosnem. Po roku 1905 w dalszym ciągu nie rezygnowała z pracy społecznej, między innymi wyjechała do Warszawy, by wraz z innymi działaczkami organizować pomoc dla uwięzionych i ich rodzin. Umarła 8 X 1910 r. w sanatorium we Lwowie.

Maria Konopnicka zadebiutowała wierszem W zimowy poranek, opublikowanym w roku 1870, ale za jej właściwy debiut uważa się poetycki cykl W górach, ogłoszony w roku 1876. W latach 1884-1886 pisarka redagowała pismo dla kobiet Świt. Początkowo zajmowała się głównie poezją, lecz z czasem zaczęła uprawiać również gatunki prozatorskie. Debiutancki tom nowel Cztery nowele ukazał się w roku 1888, niedługo potem następne.

Do najbardziej znanych utworów Marii Konopnickiej należą:
- cykle liryczne: Wieczorne pieśni, Na fujarce, Z łąk i pól, Po rosie, Linie i dźwięki, Italia;
- epos Pan Balcer w Brazylii;
- nowele: Mendel Gdański, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy;
- utwory dla dzieci: O krasnoludkach i sierotce Marysi, O Janku Wędrowniczku, Na jagody