Realizując program „Szkoła promująca zdrowie” uczniowie kl. III c wraz z wychowawcą p. Bożeną Żerańską omawiali temat: „Pomoc koleżeńska w naszej klasie”.
Pomoc koleżeńska jest pięknym i pożytecznym zwyczajem wśród uczniów. Polega na wzajemnej współpracy, pomocy oraz dbaniu o życzliwą, serdeczną i przyjazną atmosferę wśród kolegów i koleżanek. W naszej klasie możemy zawsze liczyć na współpracę, wzajemną pomoc i miłą atmosferę. Świadczą o tym wypowiedzi wielu uczniów. Oto jedna z nich: „W czasie choroby moje koleżanki bardzo chętnie mnie odwiedzały, informowały o zadanych lekcjach, pomagały w rozwiązywaniu wielu trudnych zadań i ćwiczeń, opowiadały o ciekawych wydarzeniach w klasie, o nauce, o zachowaniu koleżanek i życzyły mi szybkiego powrotu do szkoły. Przekonałam się, że w razie potrzeby, zawsze mogę liczyć na pomoc. Myślę, że moje koleżanki i koledzy będą dobrymi ludźmi.”
Tak opisała Gabrysia swoje spostrzeżenia na temat koleżeństwa, pomocy i życzliwości swoich koleżanek.

Zarówno z jej wypowiedzi, jak i innych uczniów, wynika, że bardzo ważna w szkole jest pomoc, życzliwość i dobra atmosfera w klasie. Wspólnie z uczniami dyskutowaliśmy na temat budowania zespołu klasowego i zastanawialiśmy się, w jaki sposób zachęcić wszystkich do pomocy koleżeńskiej w naszej klasie. Propozycji, popartych przykładami, było dużo.
Wypowiedzi uczniów zainspirowały wychowawcę do baczniejszego obserwowania uczniów, rozbudzania ich ciekawości, życzliwości, empatii i wzajemnej pomocy.
Z dziećmi przeprowadzone zostały proste ćwiczenia, zabawy, aktywności, które kształtowały umiejętności nazywania emocji, cech charakteru, pomagały zrozumieć konsekwencje złego zachowania oraz zostały przedstawione propozycje, jak radzić sobie z trudnościami. Z wypowiedzi uczniów wynika, że chętniej przychodzą do szkoły, gdy czują się potrzebni i lubiani.
Na początku roku szkolnego do klasy przybyli nowi uczniowie. Był to dobry moment, aby wzmocnić uczucia koleżeńskie, poprzez wskazywanie przykładów właściwego zachowania oraz kształtowanie pojęcia „dobry kolega”. Zainicjowałam działania dzieci, które polegały na udzielaniu sobie pomocy. Potrafiły wybrać czynności, które stanowiły o rzeczywistej pomocy i zaczęły stosowali je w konkretnych sytuacjach. Był to odpowiedni czas, aby podkreślić duże znaczenie wzajemnej pomocy, której uczniowie udzielają sobie w klasie. Chwaliliśmy najbardziej zaangażowanych w udzielanie pomocy. Trzecioklasiści nauczyli się jak pomagać sobie w nauce. Przekonali się, że dobra pomoc nie polega na dawaniu zadań do odpisania, ale objaśnieniu koledze zadania tak, aby ten zrozumiał i potrafił je sam rozwiązać.
Przedstawione wyżej sytuacje świadczą o dobrym zrozumieniu właściwych zachowań społeczno-moralnych. Uczniowie przekonani są o potrzebie udzielania pomocy innym, a praca wychowawcy będzie polegała na wzmacnianiu uczuć koleżeńskich.